Olejek imbiru

Olejek imbiru

GINGER OIL Olejek imbirowy

Olejek z imbiru pozyskiwany jest z suszonych kłączy rośliny Zingiber Officinale. Jest lepki i płynny, przeźroczysty, o kolorze brązowym do ciemno brązowego, czasami z nutami czerwieni.

Substancje aktywne odpowiedzialne za charakterystyczne właściwości imbiru to gingerol, shogaole i zingeron. Ostrość nadają gingerol i shogaole, natomiast związki terpenowe, jak zingiberen i bizabolen razem z nieterpenowymi składnikami olejku eterycznego Imbiru składają się na jego aromat.

Możemy zaproponować dwa typy Indyjskiego olejku z imbiru – otrzymywany w procesie destylacji oraz w procesie technologii SCFE (Super Critical Fluid Extraction) - czyli ekstrakcji dwutlenkiem węgla w stanie nadkrytycznym. Wg informacji producenta ekstrakcja dwutlenkiem węgla pozwala na lepsze zachowanie niestabilnych i wrażliwych na temperaturę gingeroli. Oba sposoby pozyskiwania olejku imbirowego są wolne od rozpuszczalników.

Oferowane olejki są naturalne, spożywczej jakości, mają certyfikaty kosher i halal.

Zastosowania olejku z imbiru

Imbir ma szerokie zastosowanie zarówno jako przyprawa jak i lek.

Jest źródłem antyoksydantów, składnikiem wielu napojów, również alkoholowych, dań kuchni całego świata takich jak curry czy kiszonki a także narzędziem tradycyjnej medycyny. Jest dobrze znany ze względu na swoje właściwości lecznicze – może łagodzić niestrawność, kaszel czy suchość w gardle.

Świeży, czysty sok wyciskany z imbiru pomaga w dolegliwościach żołądka, wspomaga trawienie, a gorący napój z imbiru łagodzi objawy przeziębienia i grypy.

Olejek imbirowy w klasyfikacji substancji aromatycznych

CAS 8007-08-7 FEMA 2522 FDA EINECS: 283-634-2

Próbki i specyfikacje dla olejku imbirowego

są dostępne na zamówienie.

Roślina zwana imbirem

Imbir to przyprawa przyrządzana z kłączy rośliny Zingiber officinale, z rodzaju Zingiberaceae. Do tej rodziny roślin należą również kurkuma, kardamon, galangal. Uprawiany jest głównie w Południowej Azji – skąd pochodzi, wschodniej Afryce i na Karaibach. Imbir sieje się w kwietniu i maju, a zbiera w grudniu i styczniu.

Imbir jest byliną o smukłych liściastych łodygach wysokości około metra. Jego kwiaty mają walory estetyczne, więc bywa używany również jako roślina ozdobna. Dobrze adaptuje się do ciepłego klimatu.

Tradycyjnie, korzenie zbierane są gdy łodygi uschną, i są natychmiastowo parzone (pasteryzowane), lub myte i oskrobywane, w celu zapobiegnięcia kiełkowaniu.

Imbir w kuchni

W kuchni zachodniej imbir używany jest głównie w słodkich potrawach – imbirowy ale, pierniczki, kandyzowany imbir, ciasto Perkin, imbirowe biszkopciki, ozdobne ciasteczka Speculaas. We Francji – w Jarnac, produkuje się Canton – likier imbirowy. Zielone wino imbirowe z wielkiej brytanii sprzedawane w zielonej szklanej butelce. Używa się również imbiru jako przyprawy do gorącej kawy lub herbaty.

Przepis na Ginger Chicken (Kurczak Imbirowy)

Ta witryna używa plików cookies w celach statystycznych.